Na synodzie o przyszłości puszczy Amazońskiej i modelach jej ochrony

Beata Zajączkowska – Watykan

Ojcowie synodalni mówili m.in. o konieczności objęcia większą troską ludów, które żyją w świadomej izolacji, a przez to są wystawione na wiele zagrożeń, z ludobójstwem włącznie. Pojawił się postulat utworzenia Międzynarodowego Obserwatorium Kościelnego zajmującego się ochroną praw tych ludów oraz zapewnieniem im warunków do rozwoju.

W perspektywie głoszenia Ewangelii wskazano na zagrożenia dla katolicyzmu, jakie niesie ze sobą dynamiczny rozwój wspólnot protestanckich. W tym kontekście podkreślono, że Kościół musi być bliżej swych wiernych, gdyż w przeciwnym wypadku ich straci. Ojcowie synodalni mówili tu o potrzebie decentralizacji struktur kościelnych i tworzenia przestrzeni biskości z wierzącymi. Wskazując na konieczność głoszenia Ewangelii podkreślili zarazem znaczenie ekumenizmu i dialogu międzyreligijnego.

Tak jak w czasie wcześniejszych kongregacji wybrzmiały też tematy związane z codziennymi trudnościami duszpasterskimi. W kontekście ożywiania duszpasterstwa powołaniowego i formacji do kapłaństwa pojawił się temat konieczności formacji ludzkiej i psychologicznej, która pozwoliłaby uzdrowić szkody spowodowane prze rewolucję seksualną. Uczestnicy synodu podkreślili, że trzeba umożliwić mieszkańcom Amazonii odkrycie znaczenia celibatu. Pojawił się m.in. temat promowania medycyny naturalnej, która mogłaby stać się znaczącą alternatywą dla medycyny zachodniej.