Relacje między koptami a katolikami to doniosły punkt ekumenizmu

„Istnieje wielka wzajemna miłość oraz szacunek pomiędzy Franciszkiem i Tawadrosem” – wskazuje prawosławny koptyjski biskup Londynu. Wobec kolejnej już wizyty głowy jego Kościoła w Rzymie hierarcha podkreśla doniosłość ekumenicznych relacji panujących między wspólnotami koptów i katolików. Jak zaznacza, kolejne spotkanie powinno doprowadzić do jeszcze większego zrozumienia oraz przyjaźni.

Joseph Tulloch – Watykan

Abp Angaelos dodaje, iż nie dojdzie raczej do aż tak przełomowych wydarzeń, jak te, których 50-lecie właśnie obchodzimy: podpisanie wspólnej deklaracji chrystologicznej. Wówczas, w roku 1973, nastąpiło coś pionierskiego – podkreśla prawosławny hierarcha.

Abp Angaelos: porozumienie i zgoda co do chrystologii dało fundamenty pod dalszy rozwój relacji

„Nie istniało tak wiele relacji ekumenicznych. Faktyczne nawiązanie nie tylko kontaktów, ale także dojście do porozumienia w sprawie chrystologii było przełomowe i miało decydujące znaczenie dla wielu działań ekumenicznych, które podejmuje się do dziś – mówi abp Angaelos. – Czasami próbujemy znaleźć jedność w minimalnych sprawach - możemy i robimy razem rzeczy w terenie oraz w zakresie duszpasterstwa. Ale mieć porozumienie co do natury Chrystusa i powiedzieć, że my jako Kościoły, jako starożytne Kościoły Rzymu i Aleksandrii, zgadzamy się na jeden model chrystologii w Słowie Wcielonym, będącym w pełni człowiekiem i w pełni Bogiem, to stanowi kluczowy element dla wielu teologicznych porozumień, nad którymi pracuje się do dzisiaj.“

Abp Angaelos zaznacza również, aby się nie obawiać dialogu. Przyjmuje on swój rytm i nie prowadzi do zatarcia poszczególnych tożsamości.

Abp Angaelos: rozmowy wskazują po prostu na istnienie braterskiej relacji

„Dodałbym jeszcze jedną rzecz. Bardzo ważne jest dla nas rozróżnienie między porozumieniami chrystologicznymi, porozumieniami teologicznymi [z jednej strony], a stałymi relacjami, relacjami braterskimi i współpracą [z drugiej strony] – wskazuje abp Angaelos. – Jak myślę, wielu ludzi jest bardzo zdezorientowanych co do natury dialogu i obawia się, że owe rozmowy prowadzą do (…) wybrakowanego porozumienia, podczas gdy w rzeczywistości spotkania mogą po prostu oznaczać istnienie trwającej braterskiej relacji zbudowanej na dawaniu świadectwa o naszym Panu Jezusie Chrystusie w świecie i uznawaniu naszych różnic, ale dążeniu do współpracy w kwestiach, o których możemy [razem] świadczyć.“

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.