ПАПА ФРАНЦІШАК

Францішак: Езус плача над намі, бо не дазваляем Яму любіць нас

Плач Давіда над жорсткай смерцю сына, які звярнуўся супраць яго, – гэта прароцтва любові Бога Айца да нас, любові, якая выявілася ў смерці Езуса на крыжы”, - сказаў Святы Айцец падчас ранішняй Эўхарыстыі.

4 лютага 2020 г. у гаміліі Францішак звярнуўся да першага літургічнага чытання з Другой кнігі Самуэля (2 Сам 18.9-10.14b.24-25a.31-19.3) і падкрэсліў, што Бог застаецца Айцом і ніколі не адмовіцца ад свайго айцоўства.

Францішак нагадаў, што Абсалом паўстаў супраць бацькі, жадаючы заняць трон. Давід не хацеў гэтай вайны і нават пакінуў Ерузалем пад абразлівыя крыкі сваіх ворагаў. І калі Абсалом загінуў у баі, замест таго, каб радавацца перамозе, Давід плакаў: “Сыне мой, Абсалом, сыне мой, Абсалом, сыне мой. Няхай бы я памёр замест цябе. Сыне мой, Абсалом, сыне мой”.

“[Крык Давіда – гэта гістарычны факт, але таксама прароцтва. Ён дэманструе нам Божае сэрца і тое, што робіць Пан з намі, калі мы аддаляемся ад Яго, што робіць Пан, калі мы губляем сябе ў граху, як страчаныя няўдачнікі. Бог – гэта Айцец, і Ён ніколі не выракаецца свайго айцоўства]”

, - сказаў Папа.

Францішак адзначыў, што мы сустракаемся з гэтым Божым крыкам, калі ідзём вызнаваць свае грахі, таму што гэта не так, як “схадзіць у пральню” для выдалення плямы – “мы ідзём да Айца, Які плача па маёй прычыне, таму што ён Айцец”.

Пантыфік падкрэсліў, што выраз: “Няхай бы я памёр замест цябе”, у Бога становіцца прарочым, становіцца рэчаіснасцю.

“Божая любоў да нас настолькі вялікая, што Ён памёр за нас. Ён стаў чалавекам і памёр за нас. Калі мы глядзім на крыж, варта задумацца: “Няхай бы я памёр замест цябе”. І мы пачуем голас Айца, які ў Сыне кажа нам: “Сыне мой, сыне мой”. Бог не адмаўляецца ад сваіх дзяцей. Бог не адмаўляецца ад свайго айцоўства”, - заўважыў Папа.

Рэпартаж з капліцы Дома св. Марты

Францішак заклікаў “чуць Божы голас у сваім сэрцы падчас дрэнных імгненняў жыцця, граху і аддаленасці ад Бога: “Сыне мой, дачка, што ты робіш? Калі ласка, не здзяйсняй самагубства. Я памёр за цябе”. Ён нагадаў, што Езус плакаў, гледзячы на Ерузалем. Ён плача сёння, “таму што мы не дазваляем любіць нас”.

Пантыфік завяршыў сваё разважанне заахвочваннем: “У момант спакусы, граху, у момант, калі аддаляемся ад Бога, спрабуем пачуць гэты голас: “Сыне мой, дачка мая, чаму?”.

Навіна ў фармаце аўдыё