ር.ሊ.ጳ ሊዮ "የኢየሱስ ትንሳኤ የሕይወታችንን ሁሉንም ገፅታዎች ይለውጣል" ማለታቸው ተገለጸ!

የዚህ ዝግጅት አቅራቢ መብራቱ ኃ/ጊዮርጊስ-ቫቲካን

በዕለቱ የተነበበው የመጽሐፍ ቅዱስ ክፍል

"ከእነርሱም ጋር በማዕድ በተቀመጠ ጊዜ እንጀራውን አንሥቶ ባረከው፤ ቈርሶም ሰጣቸው፤ ዐይናቸውም ተከፈተና አወቁት፤ እርሱም ከእነርሱ ተሰወረ። እርስ በርሳቸውም “በመንገድ ሳለን ሲያናግረንና መጻሕፍትንም ሲያስረዳን ልባችን ይቃጠልብን አልነበረምን?” ተባባሉ" (ሉቃስ 24፡30-32)።

ክቡራን እና ክቡራት የዝግጅቶቻችን ተከታታዮች ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ሊዮ በወቅቱ ያደረጉትን የጠቅላላ የትምህርተ ክርስቶስ አስተምህሮ ሙሉ ይዘቱን እንደሚከተለው አሰናድተነዋል፣ ተከታተሉን።

የተወደዳችሁ ወንድሞቼ እና እህቶቼ እንደምን አረፈዳችሁ!

ዛሬ አስደናቂ የሆነውን የክርስቶስን ትንሳኤ ገጽታ ማለትም ትህትናውን እንድታስቡ ልጋብዛችሁ እወዳለሁ። በቅዱስ ወንጌል ውስጥ የተገለጹትን ታሪኮች መለስ ብለን ካሰብን ከሞት የተነሳው ጌታ የደቀ መዛሙርቱን እምነት መልሶ ለማጎናጸፍ ምንም አስደናቂ ነገር እንዳልሠራ እንገነዘባለን። በመላእክት ሠራዊት ተከቦ አይታይም፣ አስደናቂ ምልክቶችን አያደርግም፣ የአጽናፈ ዓለሙን ምስጢር ለመግለጥ ድንቅ የሆነ ንግግር ሲያደርግ አይታይም።  በተቃራኒው፣ ልክ እንደ ማንኛውም መንገደኛ፣ ትንሽ እንጀራ እንዲያካፍሉት እንደሚጠይቅ የተራበ ሰው በጥበብ ይቀርባል (ሉቃስ 24፡15፣ 41 ይመልከቱ)።

መግደላዊት ማርያም አትክልተኛ ሰው መስሏት ነበር (ዮሐንስ 20፡15 ይመልከቱ)። የኤማሁስ ደቀ መዛሙርት እንግዳ እንደሆነ አድርገው ያስባሉ (ሉቃስ 24፡18 ይመልከቱ)። ጴጥሮስ እና ሌሎች ዓሣ አጥማጆች እሱ ሌላ መንገደኛ እንደሆነ አድርገው ያስባሉ (ዮሐንስ 21፡4 ይመልከቱ)። ልዩ ተፅእኖዎችን ፣የኃይል ምልክቶችን ፣አስደናቂ መረጃዎችን እንጠብቅ ነበር። ነገር ግን ጌታ ይህንን አይፈልግም፥ የቅርበት፣ የመደበኛነት፣ በጋራ በጠረጴዛን ዙሪያ የሚደረግን ቋንቋ ይመርጣል።

ወንድሞች እና እህቶች፣ በዚህ ውስጥ አንድ ውድ የሆነ መልእክት አለ፣ ትንሳኤ አስደናቂ የሁኔታዎች ለውጥ አይደለም፣ ዝም ያለ ለውጥ ነው፣ የእያንዳንዱን ሰው ምልክት ትርጉም ባለው መልኩ ይሞላል። ከሙታን የተነሳው ኢየሱስ በደቀ መዛሙርቱ ፊት የተወሰነውን የዓሣ ክፍል እንደ በላ አንብበናል፣ ይህ የኅዳግ ዝርዝር አይደለም፣ ሰውነታችን፣ ታሪካችን፣ ግንኙነታችን የሚጣል መቃን ወይም ቅርፊት እንዳልሆነ ማረጋገጫ ነው። እሱ ለህይወት ሙላት ተዘጋጅተዋል። ትንሳኤ ማለት የወንጌል መናፍስት መሆን ማለት አይደለም፣ ነገር ግን ከእግዚአብሔር፣ ከወንድሞቻችን እና እህቶቻችን ጋር በፍቅር በተለወጠ የሰው ልጅ ወደ ጥልቅ ህብረት መግባት ማለት ነው።

በክርስቶስ ፋሲካ ሁሉም ነገር ጸጋ ሊሆን ይችላል። በጣም የተለመዱ ነገሮች እንኳን፣ በመብላት፣ በመሥራት፣ በመጠበቅ፣ ቤትን በመንከባከብ፣ ጓደኛን በመደገፍ። ትንሳኤ ህይወትን ከጊዜ እና ጥረት አያገልም፣ ነገር ግን ትርጉሙን እና "ጣዕሙን" ይለውጣል። በምስጋና እና በኅብረት የሚደረግ እያንዳንዱ ምልክት የእግዚአብሔርን መንግሥት ይጠብቃል።

ሆኖም፣ በዕለት ተዕለት ሕይወታችን ውስጥ ይህንን የክርስቶስን መገኘት እንዳንገነዘብ የሚከለክለው መሰናክል አለ፣ ደስታ ከቁስሎች የጸዳ መሆን አለበት ብለን መጠበቅ። የኤማሁስ ደቀ መዛሙርት መስቀልን የማያውቅ መሲሕ ሌላ ፍጻሜ ለማግኘት ተስፋ ስላደረጉ በሐዘን ወደ ቤታቸው ይመላለሳሉ። መቃብሩ ባዶ እንደሆነ ቢሰሙም ፈገግ ማለት አይችሉም። ነገር ግን ኢየሱስ በአጠገባቸው ቆሞ ህመም የተስፋውን ቃል መካድ ሳይሆን እግዚአብሔር የፍቅሩን መጠን የገለጠበት መንገድ መሆኑን በትዕግስት እንዲረዱ ረድቷቸዋል (ሉቃስ 24፡13-27 ይመልከቱ)።

በመጨረሻ ከእርሱ ጋር በማዕድ ተቀምጠው እጀራ ሲቆርሱ ዓይኖቻቸው ይገለጣሉ። እናም ባያውቁትም እንኳ ልባቸው ቀድሞውንም እንደነደደ ይገነዘባሉ (ሉቃስ 24፡28-32 ይመልከቱ)። ይህ በጣም የሚያስደንቅ ነገር ነው፣ ከብስጭት እና የድካም አመድ ስር ሁል ጊዜ ህይወት ያለው ፍም እንዳለ ማወቁ፣ እንደገና ለመነቃቃት ብቻ በጣም አስፈላጊ ነው።

ወንድሞች እና እህቶች፣ የክርስቶስ ትንሳኤ የሚያስተምረን የትኛውም ታሪክ በተስፋ መቁረጥ ወይም በኃጢያት የሚሸነፍ አለመሆኑን ነው። የትኛውም ውድቀት ዘላቂ አይደለም፣ የትኛውም ሌሊት ዘላለማዊ አይደለም፣ የትኛውም ቁስል ለዘላለም ክፍት ሆኖ እንዲቆይ አይደረግም። ምንም ያህል ብንርቅ፣ የጠፋን ወይም ብቁ እንዳልሆንን ቢሰማን፣ የማይሻረውን የእግዚአብሔር ፍቅር ጥንካሬ ሊያጠፋው የሚችል ምንም ርቀት የለም።

አንዳንድ ጊዜ ጌታ ሊጎበኘን የሚመጣው በማሰላሰል ጊዜ ወይም በመንፈሳዊ ግለት፣ በቂ ስሜት ሲሰማን፣ ህይወታችን በስርአት እና በብርሃን በሚታይበት ጊዜ ብቻ ነው ብለን እናስባለን። ነገር ግን ከሙታን የተነሣው በጨለማ ስፍራዎች ውስጥ በትክክል ቀርቧል፡ በውድቀታችን፣ በተጨናነቀ ግንኙነታችን፣ በሚከብደን የዕለት ተዕለት ድካማችን፣ ተስፋ በሚያስቆርጠን ጥርጣሬዎች። የማንነታችን፣ የመኖራችን ተስፋ ቢጓደልም ለእርሱ እንግዳ አይደለም። ዛሬ፣ የተነሣው ጌታ ከእያንዳንዳችን ጎን ቆሟል፣ በራሳችን መንገድ ስንጓዝ—በስራ እና በቁርጠኝነት፣ ነገር ግን በመከራ እና በብቸኝነት—እና ማለቂያ በሌለው ገርነት ልባችንን እንድናሞቅ ይጠይቀናል። እራሱን ጮክ ብሎ በእኛ ላይ አይጭንም፣ ወዲያውኑ እውቅና አይጠይቅም። ብስጭትን ወደ መታመን ተስፋ፣ ሐዘን ወደ ምስጋና፣ ተስፋ መቁረጥን ወደ ተስፋ መቀየር የሚችል ወዳጃዊ ፊቱን ለማየት ዓይኖቻችን የሚከፈቱበትን ጊዜ በትዕግስት ይጠብቃል።

ከሙታን የተነሳው መገኘቱን ለማሳወቅ፣ በጉዞው ላይ አብሮን እንድንሄድ እና ህይወቱ ከማንኛውም ሞት የበለጠ ጠንካራ መሆኑን እንዲረዳን ብቻ ይፈልጋል። እንግዲያውስ የእርሱን ትህትና እና አስተዋይ መገኘቱን እንድንገነዘብ፣ ከፈተና ውጪ የሆነ ህይወት እንዳንጠብቅ፣ እያንዳንዱ ህመም በፍቅር የሚኖር ከሆነ የኅብረት ቦታ እንደሚሆን ለማወቅ ጸጋን እንለምን።

እናም፣ እንደ ኤማሁስ ደቀ መዛሙርት፣ እኛም ልባችን በደስታ እየነደደ ወደ ቤታችን እንመለስ። ቁስሎችን የማይሰርዝ ነገር ግን የሚያበራ ቀላል ደስታ። ጌታ ሕያው እንደሆነ ከእርግጠኛነት የተወለደ ደስታ፣ ከእኛ ጋር ይራመዳል፣ እና በማንኛውም ጊዜ እንደገና ለመጀመር እድል ይሰጠናል።